Het Antwerpse Krotspot-team is begonnen met een tweede fase van zijn werking. Het nazicht bij huurwoningen in de Atheneumbuurt is achter de rug en het team begint nu meer noordelijker te werken en de buurt tussen het Sint-Jansplein en Spoor-Noord te controleren op technische gebreken.

De controle in de Atheneumbuurt maakte duidelijk dat één op de twee woningen technische onvolkomenheden vertoonde. “Maar meestal ging het om kleinere problemen, die nochtans tot gevaarlijke toestanden konden leiden,” vertelt schepen voor huisvesting Erwin Pairon. “In vele gevallen wisten de bewoners zelfs niet dat er gevaar dreigde.”

In totaal werden in de Atheneumbuurt 2.941 huurwoningen bezocht. Daarvan waren er 1.131 volledig in orde. Maar 1.131 panden waren niet in orde met de Vlaamse wooncode. De meeste overtredingen werden begaan tegen de veilige aansluiting van gasradiatoren. “Dikwijls werd met een flexibele aansluiting gewerkt in plaats van met een vaste aansluiting,” aldus de schepen. “Een aantal loodgieters beweerde blijkbaar dat dit volledig in orde was.”

Andere zonden waren een slechte verluchting van boilers en verwarmingstoestellen, wat een groot gevaar oplevert voor CO2-vergiftiging. Opmerkelijk was echter dat de woningen structureel meestal in goede staat verkeerden. “Echte krotten en huisjesmelkers werden niet vastgesteld,” aldus het Krotspot-team. “Die werden echter bij andere acties al aangepakt.”

Wanneer een gebrek werd vastgesteld, kreeg de eigenaar een aanmaning om de nodige verbeteringen aan te voeren. Inmiddels werden 430 woningen verbeterd, terwijl er nog met 865 wordt gepraat om de problemen op te lossen. In 94 gevallen werd echter een procedure opgestart tot ongeschiktheid of onbewoonbaarheid. Dat kan de eigenaar een rechtszaak kosten en in een aantal dossiers wordt met het stedelijk vastgoedbedrijf overlegd om het betrokken pand over te nemen.

De beroemde Afsluitdijk langs het Nederlandse IJselmeer moet over zijn gehele lengte bebouwd worden met woningen. Dat is de mening van rijksbouwmeester Mels Crouwel. De Afsluitdijk is volgens Crouwel een prachtige plek om te wonen en bovendien zou de afstand tussen de provincies Friesland en Holland op die manier enorm worden verkleind.

De Afsluitdijk viert volgend jaar zijn 75-jarig bestaan. Maar het bouwwerk is aan een grondige renovatie toe. Er moeten nieuwe sluizen worden ontworpen en bovendien moeten ook de dijken worden verbreed en verhoogd. Dit is volgens rijksbouwmeester Mels Crouwel een ideaal ogenblik voor een nieuwe, revolutionaire aanpak.

“De Afsluitdijk verdient een dergelijke aanpak,” aldus Mels Crouwel in de Leeuwarder Courant. “Het is één van de grootste waterstaatkundige werken in Europa. De dijk moet niet enkele plukjes huizen en windmolens krijgen, maar volledig worden bebouwd. Het is een prachtige plek om te wonen en de afstand tussen Friesland en Holland wordt zo enorm verkleind.”

Volgens Crouwel moet de Afsluitdijk over zijn volle lengte worden bebouwd met woningen. Dat zou drie- tot tienduizend terraswoningen kunnen opleveren. Daarbij voorziet Crouwel geen hoogbouw, maa wel een langgerekt lint. “Mensen zouden er schitterend kunnen wonen op de grens van de zee en het IJsselmeer, met een eigen boot voor de deur,” aldus de Nederlandse rijksbouwmeester.

Daarbij zouden de bewoners voor duurzame energie volop gebruik kunnen maken van zon, wind en water. De bebouwing van de dijken is volgens Crouwel relatief goedkoop, maar toch zouden de huizen vooral bestemd zijn voor kapitaalkrachtige bewoners. De rijksbouwmeester stelt meteen voor om de opbrengst van die verkoop te investeren in het open landschap van de provincie Friesland.

Veel energiebesparende maatregelen hebben een positieve invloed op het kantoorklimaat. Dat blijkt uit een onderzoek van het Nederlandse ministerie van economische zaken. Dergelijke maatregelen leiden volgens de onderzoekers immers niet alleen tot een lagere energierekening, maar ook tot een hogere arbeidsproductiviteit en een lager ziekteverzuim.

Het slechte kantoorklimaat is volgens de onderzoekers voor de overheid en bedrijfsleven een zware verborgen kostenpost. Voor Nederland wordt daarbij gesproken over vijf miljard euro per jaar. “In een goed kantoorklimaat verbetert echter de productiviteit gemiddeld met tien tot vijftien procent en daalt het ziekteverzuim,” stellen ze.

Volgens de onderzoekers is een kwart van alle ziektemeldingen direct te wijten aan een pover kantoorklimaat. Ze stellen dat energiebesparende maatregelen een gunstige invloed hebben op de gezondheid. “Het vervangen van vuile filters voor de luchtbehandeling in de kantoren, ziet naast het energiegebruik ook het ziekteverzuim dalen,” stippen ze aan.

Tegelijkertijd neemt volgens hen ook de arbeidsproductiviteit met drie procent toe. “Ook door simpelweg alle installaties voor verwarming, ventilatie en koeling goed af te stellen kan veel bepaard worden op energie en ziekteverzuim,” menen ze. “Het isoleren van vloeren en het optimaal gebruik van daglicht zijn maatregelen waarmee werkgevers twee keer kunnen scoren. Zo zouden ook de werknemers de mogelijkheid moeten hebben om de temperatuur in hun werkkamer te beïnvloeden.”

Dinsdag is de Italiaanse ontwerper Vico Magistretti overleden. De man werd 85 jaar oud. Magistretti geldt als een ontwerper die van grote betekenis was voor het Italiaanse ontwerp in de periode na de Tweede Wereldoorlog. Een aantal van zijn ontwerpen behoort tot de collectie van het Museum of Modern Art in New York.

“Door het overlijden van Vico Magistretti verliest het Italiaanse design een van zijn voorvechters,” benadrukte de Italiaanse minister van cultuur Francesco Rutelli van Cultuur. Magistretti werd in 1920 in Milaan geboren. Na zijn opleiding tot architect, ging hij eerst bij zijn vader aan de slag. Begin jaren zestig begon hij zijn loopbaan als ontwerper. Hij werkte voor gerenommeerde bedrijven als Asko, Artemide, Cassina en Rosenthal.

Volgens de krant La Repubblica was Magistretti de architect van de simpele dingen. Bekende creaties zijn de Atollo-lamp en de Maralunga-zetel. Ook andere ontwerpen van Magistretti behoren tot de designklassiekers. Hij kreeg voor zijn werk bovendien een groot aantal belangrijke prijzen.

De volgende jaren zal de Vlaamse regering vijftig miljoen investeren in Vlaamse sport-infrastructuur. Dat moet volgens minister van sport Bert Anciaux gebruikt worden voor de bouw van 50 zwembaden, 120 sporthallen en ongeveer 100 voetbalvelden. De sportinfrastructuur wordt ter beschikking gesteld van de lokale besturen, die in ruil een beschikbaarheidsvergoeding moeten betalen.

De Vlaamse regering keurde voor de zomervakantie een sportinvesteringsplan van minister van sport Bert Anciaux goed. Daarbij werd een Sportinfrastructuurfonds opgericht dat moet instaan voor het ontwerp, de bouw, de financiering en het onderhoud van sportinfrastructuur. Met het beschikbare budget moet 35 procent van de achterstand in sportinfrastructuur tegen 2010 weggewerkt zijn.

Het Sportinfrastructuurfonds wordt opgericht via een pps-constructie, een publiek-private samenwerking. Een dergelijke constructie werd door de Vlaamse regering eerder al gebruikt voor onder meer de wegenwerken rond Antwerpen, projecten in sociale huisvesting en schoolgebouwen. De Vlaamse overheid subsidieert dertig procent van die vergoeding. De lokale besturen moeten de overige zeventig procent zelf betalen of laten financieren door partners uit het onderwijs en de particuliere sector.

Vlamingen hebben steeds meer een voorkeur voor appartementen. Dat geldt niet alleen in een stedelijke omgeving, maar ook op het platteland. Volgens de Vlaamse Confederatie Bouw (VCB) is nu al 47 procent van alle nieuwe wooneenheden in het buitengebied een appartement. Dat heeft volgens de VCB vooral te maken met een schaarste aan bouwgronden.

Tien jaar geleden was in het buitengebied amper 27 procent van de nieuwe wooneenheden een flat, maar nu worden er dus blijkbaar ook in de kleinere dorpskernen volop appartementen gebouwd. Dat is volgens de VCB vooral te wijten aan de schaarste aan bouwgronden, die leidt tot hoge prijzen. “Daardoor zijn mensen geneigd om meer te gaan bouwen op kleinere oppervlaktes en wordt het ook interessanter om appartementen te bouwen,” aldus VCB-topman Marc Dillen.

In de steden is die trend al langer bezig. Daar is volgens de VCB ondertussen al 62 procent van alle nieuwe wooneenheden een appartement. Volgens cijfers van de VCB steeg het aantal afgeleverde vergunningen voor appartementen de voorbije vijf jaar met 73 procent in Vlaanderen tot ruim 22.500, tegenover een stijging met 20 procent van het aantal vergunningen voor eengezinswoningen tot ruim 19.000 dossiers.

Op een site van veertig hectare bouwt Antwerpen volgend lente een nieuw stadsdeel. Het gebied ligt op Linkeroever, tussen het aansluitingscomplex met de E17, de Blancefloerlaan en het Galgenweel. Er komen 1.400 woningen, gekoppeld aan een kantoorruimte van 40.000 vierkante meter en een publiek park. Op dit ogenblik is het gebied een uitgestrekt grasland, eigendom van het Vlaams Gewest.

Op vraag van het Antwerpse stadsbestuur gaf het Vlaamse Gewest het betrokken gebied in 1998 een bestemming als zone voor stedelijke ontwikkeling. In 2001 werden de ontwikkelingsrechten voor het gebied toegewezen aan Prestibel Left Village, een dochter van de Antwerpse projectontwikkelaar Vooruitzicht.

Het concrete ontwerp werd ingevuld door Johan Van Reeth uit Leuven en werd midden vorig jaar goedgekeurd. Na de gemeenteraadsverkiezingen moeten het bijzonder plan van aanleg worden behandeld. Wanneer dat goedgekeurd wordt, kunnen de eerste bouwwerkzaamheden begin volgend jaar van start kunnen gaan. Over een periode van tien jaar zouden daar 400 woningen en 1.000 appartementen moeten gebouwd worden.

De Galgenweelplas en zijn oevers blijven bewaard als open ruimte. Er komt een publiek park met een oppervlakte van twaalf hectare, waarbij maximaal rekening gehouden wordt met de bestaande vegetatie en bodemgesteldheid. Ook de zeilsport kan verder van het Galgenweel gebruik blijven maken.

De ontwikkelaars stellen dat de site het stedelijk karakter van Linkeroever moet verhogen door een hogere bebouwingsdichtheid en stimulansen om verschillende functies te mengen. De appartementsgebouwen krijgen op de gelijkvloerse verdiepingen dan ook handels- en horecazaken, kantoren en publieke voorzieningen. In totaal krijgt het nieuwe stadsdeel een bevolking van 3.500 bewoners en 2.000 werknemers.

Een gedeelte van een oud industriële site in de Antwerpse deelgemeente Hoboken is omgevormd tot een complex met kunstateliers. Het initiatief is een samenwerking van het Antwerpse stadsbestuur, het bedrijvencentrum Wolkammerij en het Nieuw Internationaal Cultureel Centrum Antwerpen (NICC).

De Wolkammerij, een directe buur van Umicore op de Moretusberg in Hoboken, is een oud industrieel complex dat omgevormd werd tot een bedrijvencentrum. Maar de directie sloot met de stad een overeenkomst om één van de drie hallen ter beschikking te stellen voor kunstateliers. Voor het beheer daarvan werd beroep gedaan op het NICC Antwerpen, dat eerder al drie atelierprojecten opstartte.

Het eerste atelierproject ging begin maart vorig jaar van start in de gebouwen van de gewezen brouwerij De Ridder in Deurne. In november van datzelfde jaar ging in het Antwerpse Schipperskwartier een tweede initiatief van start. Daar kregen kunstenaars een atelier in vijf gewezen prostitutiepanden. Ze moesten de oude bordeelvitrines daarbij wel vullen met kunstwerken om de uitstraling van de straat te verhogen.

In de Wolkammerij krijgt het NICC voor een periode van vijftien jaar de beschikking over dertien ateliers en één repetitieruimte voor muziekgroepen. De Wolkammerij nam de ruwbouwwerken van het volledige gebouw voor zijn rekening, waarna het NICC met de steun van de stad Antwerpen de eerste en tweede verdieping van de hal aanpastte aan de noden van beeldende kunstenaars.

Met de ingebruikname van de Wolkammerij beschikt het NICC in Antwerpen nu over 35 ateliers, vijf opslagruimtes en één repetitieruimte. Daar komen er binnenkort nog eens acht ateliers bij, want de vereniging krijgt binnenkort ook nog de beschikking over een voormalig studentenhuis op Antwerpen-Noord. Volgend voorjaar hoopt het NICC ook nog een appartement met atelier in te richten voor een artist in residence, een uitwisselingsproject met het Londense ACAVA.

In Bahrain worden plannen gemaakt om een onderwater vakantiecentrum te bouwen. Dat stelt het magazine Trade Arabia. Het project is afkomstig van de jonge Bahraini architecte Dana Al Yaqoob en moet bijdragen om van het emiraat een exclusieve vakantiebestemming te maken.

Dana Al Yaqoob ontwierp het Cultural Marine Village, dat een onderwater vakantiecentrum met bovenop een soek en een museum zou moeten creëren. De architecte is juist afgestudeerd van de Bahrain University en maakte van het Cutural Marine Village haar eindwerk.

“Een dergelijk project is perfect haalbaar in de buurt van de Amway-eilanden, waar kunstmatige riffen het maritiem leven heeft teruggebracht,” aldus de architecte. “Het zou de bezoekers de schoonheid van het zeeleven in Bahrain en de culturele rijkdommen van het koninkrijk kunnen laten kennen.”

De soek (markt) zou daarbij de ontmoetingsplaats moeten worden tussen de cultuur van Bahrain en de internationale wereld van de toeristen. “Het maritieme concept moet de wildste dromen aanspreken van de mens, die er een andere wereld dan zijn eigen omgeving kan verkennen.”

Stuyvesant Town en Peter Cooper Village, twee appartementscomplexen in Manhatten, staan te koop voor een bedrag van ongeveer vier miljard euro. Dat is de grootste woningverkoop die ooit in de Verenigde Staten is gesloten. In totaal telt het project 11.200 appartementen.

De sites liggen in het hartje van Manhatten en worden bewoond door 25.000 mensen, verspreid over 110 woonblokken. Huidig eigenaar is de verzekeringsmaatschappij Metropolitan Tower Life Insurance Company. In november zou het gebied worden toegewezen aan de hoogste bieder. Tot de kandidaten behoren enkele internationale investeringsbanken en beleggers uit Dubai.

Volgens Amerikaanse media willen de kanidaat-overnemers van het gebied een luxe enclave maken. De prijzen van de wooneenheden zouden ongeveer 360.000 euro bedragen. Er wordt echter opgemerkt dat de daarmee overeenkomende huurprijzen door de huidige bewoners onmogelijk opgehoest kunnen worden. Het gevaar dreigt dan ook dat zij plaats zullen moeten maken en elders een onderkomen zullen moeten zoeken.

De appartementsgebouwen werden destijds gebouwd voor Amerikaanse soldaten die na de tweede wereldoorlog terugkeerden naar de Verenigde Staten. De huurprijzen varieerden toen tussen 50 en 90 dollar per maand. Inmiddels is dat opgelopen tot ongeveer 4.000 dollar.