De internationale keten Intercontinental gaat het oude Hôpital de l’Hôtel-Dieu, dat de Vieux Port van Marseille domineert, ombouwen tot een hotel met 180 kamers en 14 suites, aangevuld met vergaderzalen, twee restaurants en twee zwembaden. Het geklasseerde complex dateert uit de achttiende eeuw. Met het project is een investering gemoeid van honderd miljoen euro. Het hotel moet in 2010 opgeleverd worden.

Het project wordt geleid door de architectenbureaus Amédeo uit Marseille en Béchu uit Parijs. Aan de achterkant van het hotel wordt een appartementscomplex met zeventig luxe woongelegenheden gecreëerd. Het Hôpital de l’Hôtel-Dieu behoort toe aan de Assistance Publique des Hôpitaux de Marseille. Het complex zal echter door de stad aangekocht worden en vervolgens verhuurd worden aan Intercontinental.

Volgens de Franse krant Le Moniteur kan Marseille door deze operatie zijn hotelaanbod uitbreiden naar een sector die in de Franse havenstad tot nu toe nog niet vertegenwoordigd was. De stad zal op korte tijd het aantal hotelkamers trouwens met bijna 1.500 eenheden kunnen uitbreiden. Eerder al was er de opening van het New Hôtel van de Erghot-groep recht tegenover het Palais du Pharo. In 2007 wordt in de Vieux Port ook een nieuw Radisson-hotel geopend, terwijl datzelfde jaar ook de Concorde-groep in de Borelli-wijk een nieuw luxehotel in gebruik zal worden genomen.

De twee jaar daarop openen ook de ketens Marriott, Suit’Hotel en Ibis in het stadscentrum nieuwe hotels. Eind vorig jaar beschikte Marseille over een hotelcapaciteit van amper 5.243 kamers.

Een Ierse projectontwikkelaar heeft in Chicago de site gekocht waar in de toekomst het hoogste gebouw van Noord-Amerika moet oprijzen. De nieuwe wolkenkrabber werd ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava. De site werd verkocht voor een bedrag van ongeveer 64 miljoen dollar. Volgens de planning moet het torengebouw in 2010 in gebruik genomen kunnen worden.

Het wolkenkrabber-project is een initiatief van de ontwikkelaar Christopher Carley. Hij stelde het project op basis van de plannen van Calatrava, gekend voor zijn gedurfde ontwerpen, vorig jaar aan het publiek voor. Hij slaagde er echter niet in het financiële project rond te krijgen voor de deadline voor de verkoop verliep. Daarop werd de site door LR Development uit Chicago verkocht aan de Ierse projectontwikkelaar Garrett Kelleher van Shelbourne Development.

De wolkenkrabber moet ongeveer 480 meter hoog worden, maar met inbegrip van de spits moet hij een hoogte halen van 666 meter. Daardoor zou de Calatrava-toren hoger worden dan de CN Tower in Toronto, op dit ogenblik het hoogste gebouw van het continent. De Burj Tower uit Dubai blijft met een geplande hoogte van 766 meter echter het hoogste gebouw van de wereld. De Calatrava-toren telt 124 verdiepingen en zal plaats bieden aan een hotel en 300 appartementen. Die zullen verkocht worden voor een prijs van 600.000 dollar tot 5 miljoen dollar. De kostprijs van het project bedraagt volgens Kelleher 1,2 miljard euro, ongeveer het dubbele van het bedrag dat Carley had voorzien.

In Wenen wordt er aan een nieuw stadscentrum gebouwd. Op de linker Donau-oever ontstaat immers een nieuw stadsdeel met hoogbouw, naar analogie van Le Defense in Parijs. Ook daar werd een nieuwe kantorenwijk uit de grond gestampt naast de bestaande stadsbuurten die voornamelijk uit oude gebouwen bestaat. De nieuwe skyline van Donau City dreigt meteen echter ook concurrentie te worden voor het stadsbeeld, dat gedomineerd werd door de Stefanuskathedraal.

De hoogbouw-site is gebaseerd op een Masterplan van de Franse architect Dominique Perrault. Perrault heeft daarvoor een tweelingswolkenkrabber ontworpen, waarvan één toren met een hoogte van tweehonderd meter het hoogste gebouw van Wenen moet worden. De tweede wolkenkrabber moet een hoogte halen van 160 meter. De twee torens moeten volgens de Franse architect op een gespleten edelsteen lijken.

De architect wenste ook dat zijn ontwerp een band zou hebben met de stedebouwkundige omgeving. Aan de voet van de twee torens wordt een groot terras aangelegd met een overgang naar de oever van de Donau, waar de twee hoofdassen van het stadsdeel elkaar moeten kruisen. Openbare ruimtes rond de twee nieuwe wolkenkrabbers moeten in de hoek tussen de Donau en de Reichsbrücke het nodige stadsleven brengen.

Met het project is een investering van ongeveer honderd miljoen euro gemoeid. De bouw van de tweelingtorens met een hotel, bureaus en woongelegenheden zou volgend jaar moeten starten. In 2010 zou het project moeten opgeleverd worden. De plannen van Perrault omvatten ook nog twee andere torens van 140 en 160 meter hoog. Aan het Donaukanaal komt verder ook nog een hoogbouw van de Franse architect Jean Nouvel. Dat complex moet 75 meter hoog worden en een hotel, winkelcentrum en kantoren omvatten. Al in juni werd er ook al de 75 meter toren van de Weense architect Heinz Neumann geopend.

De beroemde Nederlandse architect Rem Koolhaas heeft een aanbod van het Nederlands Architectuurinstituut (NAI) verworpen voor de overdracht van zijn archief. Het NAI bood bood ongeveer twee miljoen euro voor het OMA-archief van Koolhaas. Het NAI beheert al een gedeelte van het OMA-archief en zou ook het gedeelte na 1988 willen overnemen. Maar er zou ook interesse zijn vanuit het buitenland.

“Rem Koolhaas heeft al vanaf het begin tekeningen en maquettes verkocht aan diverse musea,” aldus Archined. “In het verleden waren er momenten dat deze verkoop noodzakelijk was om het bureau te kunnen laten draaien. We mogen aannemen dat dat op dit moment, gezien de enorme OMA-opdrachtenportefeuille, niet meer het geval is. Nu speelt er een ander fenomeen. Het gaat nu om de autonome economische waarde van de architect Koolhaas, die blijkbaar op de internationaal concurrerende markt van architectuurmusea verzilverd kan worden.”

Het NAI verzamelde ongeveer twee miljoen euro bij onder meer de Mondriaan Stichting, het Prins Bernhard Cultuurfonds en het VSB Fonds, maar het Canadian Center for Architecture zou volgens de krant NRC Handelsblad een hoger bod hebben gedaan. Maar ook dat werd door Koolhaas verworpen. Archined vreest echter dat het OMA-archief voor Nederland verloren dreigt te gaan, al wordt gehoopt dat Nederlandse geïnteresseerden toch elementen van het archief zouden kunnen overnemen waarin buitenlandse instellingen niet zijn geïnteresseerd.

Mensen die alleen wonen, lopen twee keer zoveel kans op een ernstige hartziekte dan samenwonenden. Dat staat te lezen op de website advalvas.be. Vooral 50-plussers zouden hun gezondheid in gevaar brengen als ze alleen gaan wonen. Dat zou gebleken zijn uit een Deense studie. De oorzaak van het groter gezondheidsrisico zou moeten gezocht worden in de slechtere leefgewoonten van alleenwonenden.

Enkele Deense wetenschappers onderzochten gedurende twee jaar de gezondheid van 138.000 mensen. Tijdens die periode kregen 646 mensen zware hartproblemen. Vooral alleenwonenden bleken daarbij een hoger risico te lopen. De grootste risicogroepen bleken alleenwonende vrouwen van boven de zestig jaar en alleenwonende mannen ouder dan vijftig jaar. Zij zouden het snelst met hartklachten te maken krijgen.

“Volgens de onderzoekers ligt de oorzaak bij de slechte leefgewoonten van mensen die alleen wonen,” aldus advalvas.be. “Ze roken meer, eten meer en hebben een hogere cholesterol. Bovendien hebben ze vaak geen sociaal netwerk waarop ze kunnen terugvallen en gaan ze minder vaak naar de dokter.” De onderzoekers stelden dan ook dat de gezondheidstoestand van alleenstaanden nauwer op de voet moet gevolg worden.

De typische DDR-architectuur verdwijnt uit de meeste Oost-Duitse steden. In plaats daarvan komen westerse ontwerpen van projectontwikkelaars. Enkele Duitse stedebouwkundigen slaan de alarmklok over het verdwijnen van deze typische bouwstijl, waarbij ze stellen dat zoals steeds de getuigenissen van een voorbije periode door de volgende generatie wordt afgewezen.

“De DDR-architectuur herinnert aan een land dat al zestien jaar niet meer bestaat en een tijdperk waarvan de sporen steeds meer verdwijnen,” schrijft de krant Die Welt. “In alle Oost-Duitse steden worden gebouwen die de DDR vertegenwoordigen afgebroken of met een modern laagje bedekt.” Zo is in Berlijn definitief beslist dat het beruchte Palast der Republik moet afgebroken worden. Tegen Pasen volgend jaar moet het voormalige DDR-prestigeproject verdwenen zijn. Aan de Alexanderplatz is de typische honingraatfacade van het Kaufhaus vervangen door een moderne zandsteengevel. Zelfs het beroemde Hotel Unter den Linden op de hoek van de Friedrichstrasse en Unter den Linden is een gelijkaardig lot beschoren.

In Maagdenburg worden verscheidene woonblokken uit de jaren zeventig, nochtans mee bepalend voor het silhouet van de binnenstad, afgebroken. In Frankfurt-an-den-Oder heeft het Horten-Kaufhaus plaats moeten ruimen voor een modern winkelcentrum. Winkelcentra met honingraat-facades, ooit het kenmerk van de DDR-architectuur, vindt men nu nog alleen terug in Suhl, Dresden en Leipzig. Over enkele maanden zal daarvan alleen nog Leipzig overblijven, al pogen inwoners van Dresden ook hun DDR-winkelcentrum te redden.

“Stedebouw wordt steeds meer bepaald door investeerders en niet meer door de gemeenschap,” aldus stedebouwkundige Veit Blochberger. “Voor getuigenissen van de jonge geschiedenis heeft men geen aandacht meer.” Zijn collega Harmut Häusserman voert echter aan dat steden voortdurend veranderen. “De voorliefde voor bepaalde stijlen doet dat ook,” merkt hij op.

Het stadsbestuur van Amsterdam wil paal en perk stellen aan het toenemend aantal illegale hotelboten in de grachten. De schepen worden imeers niet gebruikt voor een bewoning, waarvoor de eigenaars een vergunning hadden gekregen, maar wel voor commerciële doeleinden. Een gedeelte wordt immers verhuurd aan toeristen.

Amsterdam wil aan de wildgroei van deze illegale hotelboten paal en perk stellen. De overheid zegt dat door deze activiteiten het aantal beschikbare ligplaatsen voor echte woonboten nog meer beperkt wordt. Geraamd wordt dat er op dit ogenblik vijftien tot twintig illegale hotelboten langs de Amsterdamse grachten aangemeerd liggen.

De eigenaars van de illegale hotelboten krijgen van de overheid in eerste instantie de gelegenheid om zich in regel te stellen met de wetgeving. Dat bekent dat ze hun commerciële activiteiten moeten stoppen en de arken opnieuw daadwerkelijk als woonboot moeten gebruiken. “Indien de praktijken niet stoppen, zullen er volgens de Amsterdamse overheid zwaardere maatregelen genomen worden,” aldus de Nederlandse krant De Telegraaf.

Het beroemde Amerikaanse architectenbureau Pei-Cobb-Freed (PCF) is aangeduid als architect van de nieuwe Hall of Fame van de National Association for Stock Car Auto Racing (NASCAR). Het autosportmuseum wordt gevestigd in Charlotte (North Carolina). Het museum moet in 2010 zijn deuren openen. Het ontwerp werd door PCF toegewezen aan Yvonne Szeto, telg uit een bekende architectenfamilie.

Yvonne Szeto werkte voor PCF onder meer aan het ontwerp van de glazen pyramide voor het Louvre in Parijs en aan het concept van het Illinois State Museum. Ze was ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de hoofdzetel van ABN-Amro in Amsterdam. PCF ontwierp verder ook het National Constitution Center in Philadelphia en de National Gallery of Art en het Holocaust Museum in Washington. “Ons bureau heeft een lange traditie voor het ontwerpen van musea,” vertelde Szeto aan Boston.com. “Het Nascar-museum is zeker het type structuur waarin we zijn geïnteresseerd.”

PCF werd in 1955 opgericht door architect Ieoh Ming Pei. Hij werd onder meer bekend voor het ontwerp van de J.F. Kennedy Bibliotheek in 1964, waarbij zijn ontwerp persoonlijk werd uitgekozen door Jacky Kennedy, de weduwe van de vermoorde president. Samen met zijn partners Eason H. Leonard en Henry N. Cobb kreeg hij in 1968 de Architectural firm Award van het American Institute of Architects. In 1992 ontvingen PCF & Partners de Lifetime Achievement Award van de New York Society of Architects. Ieoh Ming Pei trok zich op het einde van het vorig decennium uit de firma terug.

Architecten verdrinken steeds meer in administratieve rompslomp. Dat stelt de Nationale Architecten Vereniging (NAV). Bovendien ondervindt de architect volgens de vereniging ook steeds meer last van de neveneffecten van de hoge prijs van de bouwgronden.

Uit het jaarlijkse NAV-marktonderzoek bleek dat tachtig procent van de ondervraagde architecten de toenemende administratie, procedures en voorschriften als een belangrijk knelpunt ervaren. Die overdadige administratie is volgens de organisatie vooral te wijten aan de complexe richtlijnen voor ruimtelijke ordening en de vele nieuwe technische normen. “De laatste jaren kwam er daarenboven nieuwe wetgeving bij, zoals bijvoorbeeld de veiligheidscoördinatie,” aldus de onderzoekers.

Maar ook de hoge kostprijs van de bouwgronden wordt door de architecten als een probleem ervaren. “De schaarste van de Vlaamse bouwgronden jaagt de prijzen de hoogte in,” aldus de NAV. “Kandidaat-bouwers worden hierdoor meer en meer in de armen gedreven van promotoren en sleutel-op-de-deur bedrijven.” De organisatie stelt daarbij het gebrek aan grondbeleid bij de Vlaamse overheid te betreuren.

De Dom van Keulen wordt door het Werelderfgoedcomité van de Unesco niet langer beschouwd als bedreigd werelderfgoed. Dat heeft de organisatie bekend gemaakt tijdens zijn vergadering in de Litouwse hoofdstad Vilnius. De Dom was twee jaar geleden op de lijst geplaatst omdat er plannen waren om in de directe omgeving van het monument een hoog torengebouw te plaatsen dat het zicht op de gotische kathedraal ernstig zou belemmeren.

Het stadsbestuur van Keulen heeft inmiddels echter beslist om de hoogte van het nieuwe torengebouw te limiteren, zodat de Dom ongemoeid de skyline van de Rijnstad kan blijven beheersen. Tevens werd beslist om ook de omgeving van het historische gebouw grondig aan te pakken en te verbeteren.

De werken aan de Dom begon in 1248 en duurde tot in het begin van de zestiende eeuw. Toen was echter pas eenderde van de oorspronkelijke plannen gerealiseerd. Een latere voltooiing volgde in de negentiende eeuw. De Dom van Keulen werd in 1996 opgenomen in het Werelderfgoed van de Unesco.

De Unesco heeft er Duitsland wel voor gewaarschuwd dat de Elbe-vallei in Dresden op zijn beurt beschouwd moet worden als bedreigd Werelderfgoed. De barokke vallei – ruim 18 kilometer lang – werd pas twee jaar geleden opgenomen in het Werelderfgoed, maar dreigt volgend jaar weer geschrapt te worden. Reden daarvoor is de geplande bouw van een brug over de Elbe op het geklasseerde gebied. De Duitse regering heeft het stadsbestuur van Dresden inmiddels al gevraagd om het project – dat een investering van 160 miljoen euro zou vergen – te schrappen.